Vergeet de meisjes

‘Intrigerende roman die langzaam onder je huid kruipt.’ Zin

‘Prachtig boek. Je vergeet deze meisjes nooit meer.’ Boekenpanel De Wereld Draait Door

' Vergeet de meisjes is door zijn uitgekiende compositie, de bijzondere vormgeving en de vaak spetterende taal een heerlijk boek. [Alles wordt steeds weer verwoord met] spitsvondigheid en luciditeit. Lezen dus, dit boek.' Tzum

'Mathijsens boek is een intelligent en geestig pleidooi voor een opener kunstkritiek, én een thriller, én een feministische roman over vrouwelijke ambitie en erkenning.' **** De Standaard

' Vergeet de meisjes is even romig als rijk.' **** De Limburger

'Miraculeus aan dit verhaal is dat het even maf is als effectief. Iris Kouwenaar is een geloofwaardige gedoofde ster, een kwetsbaar geworden genie. Vlak voor het eind geeft Alma Mathijsen een proeve van onverflauwd meesterschap in een twaalf pagina's lang prozagedicht dat haar uitzonderlijke verbond met Kay doorneemt. Met name dat kunststuk, de bijna–zwanenzang van Iris, betekent de doorbraak van Alma Mathijsen als gerijpt auteur.' **** De Volkskrant

'De literaire genialiteit die Mathijsen hier etaleert doet nu al snakken naar een volgend boek.' MappaLibri

''Vergeet de meisjes' intrigeert en verontrust op elke pagina, [stelt] diepgaande vragen over wat vriendschap is en wat afhankelijkheid in vriendschap is. En dat komt aan en zet je aan het denken, over je eigen leven, over je eigen vriendschappen. Dat maakt het sterke literatuur.' De Leesclub van Alles

‘'Vergeet de meisjes' is een sprankelend boek over de nooit belangeloze liefde, voorzien van bijzondere composities en vreemde wendingen.’ Oh

'Mathijsen steelt met dit schitterende –literaire– hoogstandje de show.' Baarnsche Courant