Broertje, terwijl ik dit opschrijf, vier jij je twaalfde verjaardag. Maar jij zult dit boek pas veel later lezen. Je ben nu nog te jong, net een puber. Je ledematen groeien, maar niet even hard. Ik was ooit ook een onzekere slungel, die niet kon wachten tot hij volgroeid was, met de juiste proporties. Ik hoop dat je dit leest als je zelf een volwassen man bent, wanneer je warrige, gitzwarte haar in een beter kapsel valt. We hebben dezelfde vader, maar een andere moeder. Jouw moeder is Pakistaans, net als papa. Ik ben je halfbroer uit papa’s eerste huwelijk, met een Nederlandse vrouw. Je hebt ook een halfzus, Nadia, die vier jaar jonger is dan ik. Maar je hebt ons de afgelopen jaren maar weinig gezien. Dat komt omdat we niet zo goed met papa overweg kunnen. Gaandeweg liet hij steeds minder van zich horen, ik denk omdat hij te druk was met jou en jouw moeder, Afreen.