Antiboy

‘Antiboy is levensbevestigend in plaats van ontkennend. [...] Prachtig is dat, hoe literatuur en leven hier vloeiend samenkomen, elkaars noodzakelijke voorwaarden vormen.’  NRC ****

‘Mijn WhatsAppstatus heb ik nu veranderd in ‘since forever,’ want ja, ik wist het altijd, maar ik noemde het anders. Eigenlijk had ik er geen taal voor. Een leegte, die was er, het gevoel dat er iets ontbrak wat anderen wel hadden. Ik voelde me niet verbonden met mijn gender, het voelde als iets wat ik aantrok, elke ochtend, niet als iets wat mijn identiteit versterkte.’ De Volkskrant

‘Niemand kan je ooit vertellen wat je precies moet doen. Er komt niet op een dag een brief die zegt: je bent queer genoeg of nonbinair genoeg om het aan de mensen te vertellen. Ik moest mezelf toestemming geven om hierover te praten.’ De Morgen

‘De lyrische passages en Hoogenkamps oog voor buitenissige details maken het lezen van dit bij momenten pijnlijk schrijnende verhaal een zinderende literaire ervaring.’  De Standaard

‘Ik heb me wel afgevraagd wat een goed moment was om te stoppen [met schrijven]. Stop je bij de eerste verwarring? Stop je als je genderidentiteit is uitgekristalliseerd? Ik ben gestopt op het moment dat ik tussen twee namen inzat: ik wist wie ik was en heb een idee over wie ik aan het worden ben. Er is nog een heel leven na dit boek.’ Het Parool

‘Wat in Antiboy opvalt en wat ook zijn debuut zo goed maakte, is de zeggingskracht onder de zinnen. Hoogenkamp lijkt vaak een gewone mededelende zin te schrijven, terwijl die meteen ook symbolisch lijkt te zijn.’ Noordhollands Dagblad

‘Ik weet dat ik nonbinair ben. Maar dat is niet een term die ik kende toen ik opgroeide, toen noemde ik het een leegte, of het gevoel dat ik op de een of andere manier vrouw zijn niet goed deed. Dat hoopte ik dan nog te leren. Maar ik wist niet dat er heel veel mensen waren die zich zo voelden, zo net er tussenin of erbuiten vallen, en dat dit ook een naam had.’ De Sociëteit

‘Ik snap niet waarom sommige mensen zeker weten ‘ik ben een man’ of ‘ik ben een vrouw.’ Terwijl ik ze wel geloof als ze dat zeggen, maar waarom dat dan niet in mij resoneert. Er zijn mensen die kijken naar hun lichaam, en zeggen ‘dit is het bewijs,’ en er zijn mensen die zeggen ‘ik weet niet waar het in zit, maar dat voel ik gewoon zo.’ En toen begon ik te zoeken. Want wat als je dat dan niet voelt?’ Brommer op zee

'Wat in Antiboy opvalt en wat ook zijn debuut zo goed maakte, is de zeggingskracht onder de zinnen.'  Dagblad van het Noorden