Wildevrouw

Olyslaegers neemt je mee naar het Antwerpen van de 16e eeuw

Gebonden:
17,50
E-book:
13,99

Synopsis

Samenvatting

Beer verloor drie vrouwen in het kraambed. Zijn derde echtgenote baarde een kind alvorens te sterven, de andere twee stierven met een kind in hun buik. Na al dat verlies acht hij zijn verlangen naar liefde door God vervloekt. Vanuit Amsterdam roept Beer God aan om de veronderstelde vloek te ontrafelen. Hij blikt terug op zijn laatste jaren in het zestiende-eeuwse Antwerpen, de stad die hij ontvluchtte. Antwerpen floreerde in handel en geld maar er heerste tegelijk een grote onrust. Beer maakte deze oplopende spanningen van dichtbij mee in zijn herberg waar vrije gedachten en zoete wijn vloeiden, en waar plannen werden gesmeed door een geheim genootschap. Alles werd op scherp gesteld wanneer een wildevrouw, als gevolg van overmoedige wereldveroveraars, in zijn herberg terechtkwam.  Wildevrouw  is een wervelende, monumentale roman over het verlangen naar eenheid en het veroveren van een innerlijke waarheid, vol vlees en geuren, vol narren en blinden, vol handelaars en woekeraars, profiteurs en bedriegers, vroedvrouwen, cartografen, schilders, drukkers en astrologen, waarbij verlangen en zelfbedrog dansen door de straten van een gedoemde stad.

Specificaties

ISBN: 9789403113012
NUR: 301
Type: Gebonden
Auteur(s): Jeroen Olyslaegers
Prijs: 17,50
Aantal pagina's: 480
Uitgever: De Bezige Bij
Verschijningsdatum: 26-11-2020

Specificaties

ISBN: 9789403113111
NUR: 301
Type: E-book
Auteur(s): Jeroen Olyslaegers
Prijs: 13,99
Aantal pagina's: 480
Uitgever: De Bezige Bij
Verschijningsdatum: 26-11-2020

Specificaties

ISBN: 9789403135915
NUR: 301
Type: Luisterboek
Auteur(s):
Voorlezer: Jeroen Olyslaegers
Prijs: 15,99
Duur: 14 uur en 35 minuten
Uitgever: Bezige Bij b.v., Uitgeverij De
Verschijningsdatum: 19-02-2021

Leesfragment

Wildeman

Wanneer een vent drie vrouwen aan de aarde heeft moeten toevertrouwen, de een na de ander, en twee van hen ook nog eens deze wereld hebben verlaten met een bijna voldragen kind in hun buik, dan acht hij zijn zaad vervloekt. De laatste stierf vlak nadat ze een zoon ter wereld had gebracht. De eerste twee kwamen zelfs niet aan baren toe. Beladen als een schip vol toekomst zonken ze weg in de diepte van de dood, nog voor ze met hun vracht wisten aan te meren. De eerste voelde zich geminacht en had schrik van mijn manieren, de tweede piste op mij vanop grote hoogte en deed alsof ik een ware stier was in bed, de derde keek in het zwart van mijn ogen en wist genoeg.
De eerste sloot me op zonder het te weten. De tweede joeg me schrik aan gelijk een beul op voorhand rammelt met zijn tortuurgerief. De derde was zo vrijmoedig dat ik dacht dat ze mij en heel de wereld uitlachte. En achteraf, altijd achteraf, beseft een mens pas hoe buitenzinnig alles is geweest; alsof elk van hen half een droom, half een leven met mij heeft trachten te slijten, zonder te weten, zonder dat ik het zelf wist, waar de droom begon en waar die door het wakend leven werd opgevreten. Ach nee, wees eerlijk, zonder iets te weten over elkander. En toch, bij elk van hen, was er vanaf het begin mijn verlangen om met een vrouw die ik de mijne mocht noemen te kunnen versmelten, zonder te weten of die vrouw hetzelfde wenste. Het was een verlangen naar meer, naar een kracht die door beiden wordt gedeeld, naar iets wat alles overtreft, naar de eenheid die ware liefde heet in ieders hart. Maar hoe zegt ge dat tegen een ander? Het blijft een onmogelijke droom die ge in het bed tracht na te jagen en waar ge bij daglicht over zwijgt. Misschien speelt wat er tussen vrouw en man heerst zich af in een eeuwig vagevuur, wachtend op die ene bevrijding die een van hen of beiden naar boven voert. Maar dat zou kunnen betekenen dat de dagen die daar verplicht worden doorgebracht kunnen worden ingekort door ze af te kopen bij een of andere geldbeluste pastoor die in een wolk van wierook en met een zuinige mond het slijk der aarde ontvangt zodat er nog meer kerken kunnen worden gebouwd, gezopen en gevreten kan worden onder het teken van de gelijkheid onder oplichters terwijl de gewone mens met angst en gehoorzaamheid blijft besmet. Is er wel een vagevuur, vraagt men zich openlijk af, of is dat een gebied dat in de eerste plaats door Uw schijnbaar devote dienaars bij ons werd afgedwongen zodat ze er iets aan verdienen? Misschien bestaat dat vagevuur vooral in het hoofd van ieder als een kamer waar de pijn woont en zal men in de mijne dode vrouwen aantreffen.

Gerelateerde artikelen