Kleine handen

‘Eens in de zoveel tijd wordt in een roman niet de realiteit gevangen, maar een hele nieuwe realiteit gecreëerd, een die nieuw licht werpt op onze duisterste gevoelens. Kafka kreeg dat voor elkaar. Bruno Schulz ook. En nu heeft Andrés Barba dit gepresteerd met het uiterst beklemmende Kleine handen .’ Edmund White

‘Barba weet de denkwereld van kinderen zo perfect te beschrijven dat het bijna eng is.’ The Guardian

'Een pareltje uit de wereldliteratuur, eindelijk vertaald.' Hebban

‘Ik moet zeggen: ik ben behoorlijk onder de indruk van dit kleine boek. Barba laat in diverse uiterst suggestieve, hartbrekende scènes zien, voelen, meemaken door welke onuitspreekbare emoties een solitair meisje wordt gedreven als ze bij leeftijdgenootjes affiniteit, genegenheid, liefde zoekt. Dichter bij de duistere, zich aan alle psychiatrische categorieën onttrekkende aard van die emoties kan een schrijver niet komen. En toch doet Barba dat in een eenvoudige, kraakheldere taal, wars van op de loer liggend jargon. Ik las Kleine handen een tweede, een derde keer. Het geheim bleef intact, een sterkere aanbeveling kan ik niet geven.’ De Groene Amsterdammer:

‘Magischrealistische parel die heel wat filosofische en ethische bedenkingen oproept. De Morgen

‘In deze broeierige vertelling met suggestieve horrortrekjes ontwaar je invloeden van Georges Bataille, maar ook van Jerzy Kosinski en Ágota Kristóf.’ De Morgen

‘De auteur kan zich verontrustend goed inleven in de gevoelswereld van kinderen zonder enig moreel besef. Kleine handen schetst een meedogenloos beeld van een allesbehalve onschuldige kindertijd.’ **** De Standaard

‘Barba dringt met een bijna griezelige precisie diep binnen in de denkwereld van de kinderen. Zijn verhaal herinnert ons eraan dat de wereld van kinderen voor volwassenen een ontoegankelijk oord is, maar dat het niet onmogelijk is hen te leren begrijpen. En dat wat er te vinden valt niet altijd even fraai en onschuldig is als we zouden hopen.’ De Tijd

'Intrigerend verhaal over het leven van een wees, dat niet zielig maar unheimlich is.’ De Volkskrant

‘Ruim honderd bladzijden, meer heeft Barba niet nodig om een nachtmerrieachtige spanning op te bouwen, in een gebald, ingehouden proza waarin meer wordt gesuggereerd dan uitgesproken. De auteur kan zich verontrustend goed inleven in de gevoelswereld van kinderen zonder enig moreel besef. Kleine handen schetst een meedogenloos beeld van een allesbehalve onschuldige kindertijd.’ Het Nieuwsblad

‘Barba schetst meesterlijk hoe taal en werkelijkheid, bondgenoten voor wie niet wil doordraaien, elkaar kunnen kwijtraken na een trauma. Te lezen met het nachtlampje aan.’ **** Humo

‘Barba’s uitgesproken intentie om zo deprimant en ook genadeloos als mogelijk te zijn ligt er dik genoeg op om dit boekje te verwerpen als weliswaar vakkundig vervaardigde maar in wezen weinig interessante literaire kitsch.’ Radio Klara

‘Net als in zijn vijfsterrenroman Republiek van licht geeft Andrés Barba in deze novelle kinderen een stem. Daarbij vermijdt hij de valkuil van sentimentaliteit en toont hij nogmaals zijn stilistische begaafdheid: met elke zin beneemt hij je iets meer de adem. Een boek als een wurgspelletje.’ **** Knack Focus:

‘Prachtig proza, subtiele psychologie van de kinderziel.’ Trouw

‘Klinkt dit onschuldig ? Niet in Barba’s horrorversie van het kinderbrein, vol roedelwreeedheid en amorele driften. IJzingwekkend, poëtisch nachtmerrieproza.’ VPRO Gids

‘Een pareltje uit de wereldliteratuur, eindelijk vertaald’ ***** Hebban